دشمنی جمهوری اسلامی با تبعیدیان نه تازهگی دارد و نه غیرمنطقی است چرا که بیشتر این تبعیدیان نیروهای برانداز جمهوری اسلامی هستند و بر سر این پیمان هستند تا آرزوی دیرینۀ خود را برآورده کنند. جمهوری اسلامی با صرف هزینههای گزاف، اعزام انواع و اقسام جاسوس، شناسایی نیروهای برانداز، تأسیس دستگاه عریض و طویلی بنام شورای ایرانیان خارج از کشور، مرکب از چندین وزیر و زیرٍ نظر وزرات اطلاعات و رئیس جمهوری، لجن پراکنیهایی از قبیل برنامههای تلویزیونی سراب و هویت و… همواره در ترور و تخریب تبعیدیان تلاش کرده. اگر به جزئیات این بیلان پرداخته شود، مسلماً مثنوی هفت من کاغذ حاصل میشود. اما همۀ اقدامات تروریستی و خرابکارانۀ جمهوری اسلامی برخیٍ یک سطر شعر شاعر تبعیدی است وقتی که فریاد بر میآورد:
من اگر به بیابان بدل شوم
شهروند شما نخواهم شد
(کمال رفعت صفائی)
تبعیدیان از پذیرش شهروندی حکومتی که پایههایش بر جهل و جنایت استوار است سر باز زدهاند و البته که همۀ عواقب این نافرمانی را هم به جان خریدهاند.
«پروادای» حکومت، یعنی روزنامۀ کیهان که گویی سخنگوی بیت رهبری است در این میان همیشه نقشی ویژه داشته، نقشی مضحک که تنها از سخنگوی ابوجهل بر میآید. تنها کافی است نگاهی به خبر مربوط به عضویت شاعر تبعیدی «ژیلا مساعد» در یکی از مهمترین فرهنگستانهای جهان بیندازیم تا متوجه شویم نیروهای ولایت فقیه به هنگام خشم تا چه حدّ افسار میبرند و در کجراهۀ دروغ و دبنگ با چه سرعتی یورتمه میروند.
بازتاب خبر انتخاب مساعد در پراودای جمهوری اسلامی
به عنوان یک تبعیدی خیال ندارم به جزئیات این خبر بپردازم که از همان بسماللۀ تیتر مرتکب تخلفات مطبوعاتی میشود. احتمالا چنین شکلی از خبرنگاری در میان تودۀ طرفدار ولایت که با دروغ و دبنگ شستشوی مغزی یافتهاند خریدارانی داشته باشد. خیال دارم با نوشتن گزارشی دربارۀ واقعیت بحران فرهنگستان سوئد، و انتخاب شاعر تبعیدی نوری بر حقیقت بتابانم. مطلب زیر که در شمارۀ ۱۱۹ مجلۀ «نگاه نو»، چاپ شده است تلاشی است در این راه.
برای خواندن لینک زیر را باز کنید:
